- taabbüd
- arapça تعبد kulluk, ibadet, tapınma. taabbüd etmek kulluk etmek, tapınmak.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
taabbüd — (A.) [ ﺪﺒﻌﺕ ] kulluk, ibadet, tapınma. ♦ taabbüd etmek kulluk etmek, tapınmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TAABBÜD — İbadet etmek. Kulluk etmek.(Ey insan! Kur ânın desâtirindendir ki, Cenab ı Hakk ın mâsivâsından hiçbir şeyi ona taabbüd edecek bir derecede kendinden büyük zannetme. Hem sen kendini hiç bir şeyden tekebbür edecek derecede büyük tutma. Çünkü… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEABBİD — Taabbüd eden. Kulluk eden. İbadet eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MASİVA — Ondan gayrısı. (Allah tan) başka her şey hakkında kullanılan tâbirdir) Dünya ile alâkalı şeyler. (Bak: Taabbüd)(...Ey insan! Kur anın desâtirindendir ki; Cenab ı Hakkın mâsivasından hiçbir şeyi ona taabbüd edecek bir derecede kendinden büyük… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEABBİDÎN — (Müteabbid. C.) Taabbüd edenler, ibadet edenler. Kulluk edenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEABBÜD — (Bak: Taabbüd … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEKEBBÜR — Kibirlenmek. Kendini büyük saymak. Nefsini büyük görmek. (Bak: Taabbüd, Tevazu )(İşte ey insan! Eğer yalnız ona abd olsan bütün mahlukat üstünde bir mevki kazanırsın. Eğer ubudiyetten istinkâf etsen, âciz mahlukata zelil bir abd olursun. Eğer… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük